Wandelen in de natuur
Als je het niet prettig vindt om in de huidige omstandigheden in clubverband in het bos te lopen, kun je dat natuurlijk gewoon op eigen houtje doen. Wij zijn gewend om vaak de natuur op te zoeken. Ook vroeger met onze kinderen liepen we heel stil door de bossen. We zagen veel: wild, bijzondere planten en bomen, paddenstoelen en mossen. Die interessante waarnemingen zijn sinds kort aangevuld met wolvenkeutels. "Keutels" dat klinkt een beetje als kleine poepjes.
Wandelend door het Kroondomein (zonder poles omdat we het tempo aanpassen i.v.m. Paul zijn hielspoor) vonden we midden op een pad een dikke witte drol met veel hertenhaar. Later zagen we twee boswachters en een medewerker van Ravon en zij maakten vanzelfsprekend ruim baan voor ons. We vroegen ze op die ruime afstand naar een foto op onze telefoon te kijken. Er was direct duidelijkheid: onweerlegbaar een wolvendrol. Enkele dagen later zagen we via een heel andere route een heel vers exemplaar. De boswachters hadden uitgelegd dat wolven hun poep bij voorkeur achterlaten midden op kruisingen van paden om hun territorium af te bakenen en signalen door te geven aan eventuele partners en/of indringers.
Als we nú door het Kroondomein lopen voelen we ons tòch een klein beetje Roodkapje................Rita de Vries-Gosman
